Breakdance van de Poorter. En zie hier de kwaliteit. Ik kwam er te laat achter dat er condens op mijn lens zat, maar dit was de enige overzichtfoto die ik had van de breakdance.
Gelukkig is deze detailfoto weer wat beter, maar goed. Volgende keer, moet ik er dus nog beter op letten. Maar het blijft in mijn ogen de beste breakdance van Nederland, hoewel de New York Dancer, echt een goede nummer 2 is!
Crazy Dance van Bakker stond er als tweede wip. Vorig jaar had deze echt alles uit de kast getrokken om er een spektakel van te maken.
Dit jaar was het nog steeds goed, maar niet zoals vorig jaar.
En langzaam naderen we het eind van deze megakermis. Hierboven nog even de paars/grone regenworm in de vorm van een Big Apple Achtbaan van Buwalda.
En de crazy jumbo van Lemmerman.
Waar ik eerder het kleine exemplaar tegen kwam, is die hier in het echt. De Crazy (happy) spider van Brunselaar.
Nog steeds vind ik dit qua kleurstelling de fraaiste polyp van Nederland.
Mega Slide van Vonck, welke later volledig is gedemonteerd en ergens anders weer opgebouwd.
En dan als één-na-laatste grote attractie stond er de prachtige El Mundo van Thomassen en v/d Donk.
Echt een prachtige, en impossante wellenflug, die overigens niet door Zierer is gebouwd.
Ik dacht dat ik de rupsbaan van Wijnants nog vergeten was om op de foto te zetten, maar tijdens het schrijven van dit verslag kwam ik er achter dat ik die al wel had. Blijkbaar had ik dit bovenstaande spookhuis, genaamd Haunted Castle van Lutjens nog niet. Zelf vind ik dit eigenlijk wel de nummer 3 van Nederland, dus wat dat betreft natuurlijk top om te zien dat ze alle 3 samen, gebroederlijk op 1 kermis stonden!
En langzaam verslechteren de kwaliteit van de foto’s nog meer. Maar gelukkig voor nu is dit de laatste foto.
Ik heb alweer heel veel tekst getypt, dus ik hou het weer kort:
Elk jaar is deze Tilburgse kermis toch weer verplichte kost voor mij, maar om nou te spreken van echt een goede kermis, of zelfs de beste? Nee, zoals eerder gezegd zijn er wat dat betreft voor mij betere kandidaten.
Toch was deze editie best een fraaie, met alle Nederlandse toppers bij elkaar, aangevuld met onder andere de Ghost Rider, en de Laser Pix.
Maar ja, het is toch niet helemaal mijn ding, de Tilburgse kermis. Het is een gevoel, en dat gevoel was deze editie helaas (teveel) aanwezig.
Voor nu, een paar nachtjes slapen, en dan door naar de gemeente die ik beschouw als mijn tweede thuis in mijn jeugd. Namelijk naar de zomerkermis in Emmen.
