Dusseldorf, donderdag 21 juli 2022. Voor mij was 2013 de laatste keer dat ik hier op de kermis geweest was. Dit jaar werd mijn 6e keer dat ik hier heen ben gegaan. Puber Rowan wist niet wat de sfeer van een Duitse kermis in hield en wilde wel eens alleen met zijn vader hier heen. Ik vind het nooit zo’n probleem om één keer per jaar met slechts 1 kind op pad te gaan zodat deze alle aandacht kan krijgen. Omdat ik ook wel eens rustig wilde reizen EN omdat de Duitse overheid WEL aan ALLE inwoners denkt (en niet zoals hier in Nederland alleen die met een kleine beurs) was een treinrit nu veel goedkoper dan normaal. Daarom met de trein naar Duitsland gegaan en een hotel naast het station geboekt.
Hieronder een verhaal van een familietripje wat ik ook zo beleefd heb. Daarom wat foto’s van ons er in verwerkt maar dit om het gehele plaatje compleet te maken. Ook was konijn mee. Dit heeft een verhaal. Rowan heeft bij zijn geboorte een knuffelkonijn gehad, deze werd (en eigenlijk wordt) overal mee naar toe gesleept en platgeknuffeld. Op de lagere school was het zijn steun en toeverlaat. Omdat ik zag dat deze knuffels minder werden heb ik er in de loop der jaren wat nieuwe van gekocht. Dan kon hij altijd een ‘verse’ pakken. Alleen – en dat kon ik eigenlijk weten – is de originele eerste knuffel de echte en de rest doet er niet toe. Jesse –kind 2 – heeft toen vorig jaar voor de grap een knuffel die nu over was in mijn voetbaltas gestopt. Bij elke wedstrijd die ik moet fluiten maak ik een foto van het veld waar ik mag fluiten en sinds ik een konijn als bagage heb wordt er wekelijks een foto van het konijn op het voetbalveld gemaakt. Ik verzin er dan een verhaal bij en plaats dit op facebook. Kinderachtig? Wellicht, maar we hebben er lol om. In ieder geval vond men hier thuis – lees de kinderen – dat konijn ook op reis moest. Daarom gaat deze nu ook mee als wij op pad gaan. Camping, Turkije en dus nu ook de kermis. Vandaar dus foto’s met een konijn. Er zit een verhaal aan vast…..
Ik had besloten om dit keer niet op geld te letten en had gezegd dat als hij ergens in wilde of iets wilde hij het maar moest zeggen. Dit leverde dus op dat ik behoorlijk wat funhousen van binnen heb gezien. (5 stuks) En daarnaast nog in van alles en nog wat ben geweest. Ook heb ik geloof ik 10 kilo braadworst en nog meer gegeten. Maar ach, dit doe ik ook niet jaarlijks, laat staan wekelijks. Genoeg bla bla, foto’s met verhalen:
Logischerwijs als je met de trein ergens naar toe gaat is dat je dan op het station aankomt. Zo ook hier. En hier werden wij gelijk met de eerste teleurstelling geconfronteerd: Het weer. Daar waar het de dagen er voor ruim boven de 35 graden was en heerlijk weer, hadden wij natuurlijk weer pech. Net die ene dag vorige week dat regen viel was door mij gereserveerd voor een bezoekje…
Maar ja, je kan er weinig aan doen. En hoewel plan B (dan maar vrijdag de hele dag op de kermis) al gemaakt was besloten wij toch om naar buiten te gaan. En zowaar het was even droog (later viel er weer regen). Dus vol goede moed in de metro gestapt (rare Duitsers hebben nog een kapjesverplichting) en richting de kermis. De eerste blik was indrukwekkend. Voordeel van het donkere en sombere weer is dat je al vroeg de verlichting kon zien.
En zo blij als wij waren moesten wij dat natuurlijk vastleggen. Een trotse vader met een blije zoon
En lopend de kermis op.
En daar stond al de eerste snackkraam met braadworst. We telden er 19 op de kermis, maar ik heb er denk vast wel een paar gemist.
De Skater op deze plek is bijna vaste prik. Ik heb hem zelf slechts 1 keer op een andere locatie gezien.
En de eerste paar kramen heb ik niet op de foto gezet vanwege het weer. (bang dat het smelt), maar daarna kwamen wij bij een echte Break Dance no1. Normaal zou ik niet weg te slaan zijn bij deze kraam, maar ik wist dat er een mooiere was.
Er begon al steeds meer volk te lopen
Mooie aangeklede kramen in Duitsland, beter dan die containers (zeker die onbemande) in Nederland, dit ademt veel meer sfeer.
Waar ik tussen mijn 20e en 43e amper in de botsauto’s zat. (werd te lang of zo, ik stoot mij overal aan) is dit een favoriet bij mijn kinderen. Zo ook Rowan die er in wilde en jawel, ook ik ging een rondje rijden om hem plat te rijden. Helaas won hij.
Zoals gezegd was konijntje mee, hij (of zij, ik weet het niet hoe je dat bij een knuffelkonijn kan zien) werd wat jaloers en wilde ook rijden, vooruit dan maar.
Hij had nog wat problemen met zijn stuurkunsten moet ik zeggen.
En het werd alsmaar drukker en drukker. Heerlijk toch!
Helaas was er nog niet zo veel belangstelling voor deze attracties op deze vooravond.
Oké, dit is dus loophuis 1 van de dag.
En ik was heel benieuwd naar deze attractie. Echt supermooi aangekleed. Toen ik las dat deze baan vroeger de Mahmut Hohle en Geister Tempel van Faller was (beide staan hier in de kast) kon ik het eerst niet geloven. Pas toen ik de baan ging ‘doen’ zag ik het. Ik heb wel een paar keer mijn bril afgedaan, kon mij niet helemaal oriënteren.
Konijn wilde ook even laten weten dat hij er nog was.
En toen naar de primeur voor deze kermis. Eerst even de kat uit de boom gekeken. Mooi aangeklede attractie. Wel heel groot en ik denk dat hij met een nog schuinere vloer iets beter tot zijn recht was gekomen.
Zelf ook even testen, maar helaas was een konijn mij voor om in een gondel te zitten. Hij bleek ook te klein te zijn om in te stappen dus ging hij veilig terug waar hij zat
En hoewel ik een grote hekel er aan heb om zelf in een attractie te zitten terwijl mijn kind(eren) moet(en) wachten kon ik helaas voor Rowan hier nu even niet aan ontkomen. Ik wilde hem gewoon uittesten en als hij niet mee wilde moest hij maar even wachten. Leverde wel een schitterende foto op. Rowan zoals hij is: Een rustige jongen die volledig op kan gaan in zijn eigen wereld!
Mooie details op de attractie
De rit zelf was nog wat schokkerig en niet snel. Ik las hier en elders dat anderen een goede rit hadden zonder geschok. Men is dus nog duidelijk bezig om deze attractie onder de knie te krijgen. Ik vond het geen probleem om testpop te zijn. Hier in ieder geval een filmpje. Konijn gaf duidelijk aan dat hij er toch niet in wilde…
Een filmpje van deze attractie. Oordeel zelf over de snelheid.
Loophuis 2:
En kinderen zijn gek op de glijbaan…
En vaders dol op hun toestel om het inzoomen uit te testen…
De innerlijke Pieter had ook trek, en bij Mexicaans eten hoort Mexicaans bier. Bah wat ranzig. Doe mij maar gewoon cola of Spa Rood…
