Ten eerste allemaal de beste wensen en een mooi gezond en en gelukkig 2024 !
Op de kop af 6 jaar geleden 2 januari 2018 zat ik op themepark.nl te scrollen door de modelbouwhoek en bekeek nog eens de LEGO-modellen van een persoon die hier op het forum niet onbekend was, @Peter-aka-Leqa
Hij had een lijst gepost met foto’s van onafgebouwde attracties, waaronder de Fun Factory van KMG. Om precies te zijn, was er één foto van de dakconstructie.

Ik vroeg me af hoe hij dit toch zou gaan bouwen. Ik twijfelde absoluut niet aan zijn kunnen, maar ik vroeg me af op welke manier hij dit zou aanpakken. Ik probeerde in de onscherpte van de foto’s andere delen van zijn Fun Factory te ontdekken, maar dat was te vaag om er iets uit op te maken. Tot op de dag van vandaag weet ik overigens niet of er meer was dan alleen het dak.
In de dagen daarop ontdekte ik dat de specifieke foto in 2015 gepost was en dat de kans dat hij dit project nog zou afronden daardoor klein was. Peter zal zich misschien tijdens het project hebben gevraagd is het überhaupt mogelijk om een lego Fun Factory te bouwen ? Desondanks kon ik het idee van een LEGO versie van de Fun Factory niet meer loslaten. Er zat maar één ding op Lego Digital Designer starten en beginnen met het tekenen van mijn eigen versie van de Fun Factory. En zo geschiedde.

Ik bouwde een test opstelling om te kijken of mijn idee zou werken en dat werkte perfect!

Het technische gedeelte van de attractie was getekend getest en de blokjes konden worden besteld.

Al snel kwam ik erachter dat ik de bouw van deze attractie ontzettend had onderschat. De kracht die het kostte om de gondels omhoog te krijgen, was natuurlijk enorm, omdat ik alle 6 de gondels via een centrale as wilde laten draaien. Het attractie project eindigde na enkele maanden van testen, proberen, opnieuw bouwen op de gevreesde ‘stoffige kast’, waar onafgebouwde attractieprojecten zielloos stof stonden te verzamelen.

Af en toe haalde ik de attractie daar weg, dacht ik een oplossing te hebben en probeerde ik het opnieuw. Dit resulteerde er anderhalf jaar later in dat ik de attractie werkend kreeg.
Maar ik was nog niet overtuigd van de techniek. Er waren een aantal problemen waardoor het project nu spaak liep.
-De molen remde te hard af bij het omhoog laten van de gondels, door de kracht die hij moest uitoefenen.
-De tandwielen schoten vaak door, waardoor hij een verschrikkelijk geluid maakte en de tandwielen snel braken.
-De molen was te hoog, zowel voor transport als voor het aanleggen van een rondvloer eromheen.
-En de molen was in ingeklapte toestand 10 nopjes breed, terwijl ik vast probeer te houden aan een stevigheid van 8 nopjes voor mijn attracties.
De attractie bleef lange tijd op de kast staan en jaren verstreken. Ik ging andere attracties bouwen: de breakdance, het reuzenrad, skatejumper en airborne kregen voorrang. En als ik dan blokjes tekortkwam voor die attractie die ik vergat te bestellen, trok ik ze uit de restanten van de fun factory. Waardoor er steeds minder overbleef van dat wat het ooit was of kon zijn.
Maar LEGO zat in de tussentijd ook niet stil. Er kwamen nieuwe onderdelen uit waarmee ik de krans van de molen een stuk compacter kon bouwen, waardoor hij minder hoog werd. Normaal blijf ik heel strikt bij het LEGO-product, maar de komst van een nieuw soort micro motor geproduceerd in China die op LEGO past, opende de mogelijkheden voor nieuwe bouwpogingen. Na de eerste vonk zes jaar geleden om deze attractie te gaan bouwen, ondernam ik een nieuwe poging.
De techniek gooide ik helemaal om: de armen werden niet 3 maar 2 breed, en allemaal onafhankelijk voorzien van een eigen motor voor elke gondel. Deze worden gevoed door het kleinste sleepcontact dat ik op het internet kon vinden. De middenkrans werd vervangen door een nieuw LEGO-onderdeel, waardoor de middenbouw een stuk lager op de grond kwam te staan op een hoogte die acceptabel was. En toen het technische ontwerp herzien was was het tijd om opnieuw te beginnen. Ik sloopte het oude systeem bekeek de blokjes die ik zelf al had en bestelde de overigen onderdelen.

En zo kwam de 2e serieuze poging tot stand.













Door de jaren heen ben ik wat kritischer gaan kijken naar de dingen die ik bouw en hoe ik ze vormgeef.
De vrachtwagen van 6 jaar geleden kon in mijn ogen ook nog wel een upgrade gebruiken dus in de tussentijd dat ik op onderdelen aan het wachten was werd deze volledig herbouwd.







Het kleur verschil van de decals vond ik toch te storend op de wagen dus besloot ik de logos op de lego te laten printen en techniek die ik eerder heb toegepast op de gondel schilden van de airborne en die uitstekend bevalt.

Veel beter wat mij betreft !

En als ik ze dan toch ging bestellen….

Toen ik besloot over te gaan op de 6 motoren in de middenbouw, besloot ik ook te gaan werken met een SBrick. Een systeem van 4 bij 4 blokjes waar je LEGO Power Functions op kan aansluiten en die een Bluetooth-signaal verstuurt naar je telefoon. Vanuit daar werk je met de SBrick-app om de motoren aan te sturen en te programmeren. Het grootste voordeel van dit systeem is dat je het uiterlijk van de interface helemaal zo kan vormgeven als je zelf wilt, iets wat ik eerder ook al bij de Airborne heb toegepast. Ik besloot te kiezen voor het uiterlijk van het nieuwe besturingssysteem dat KMG had toegepast op hun laatst gebouwde Fun Factory Hurricane van Heine.

Kwamen die vormgeeflessen van vroeger op school toch nog even goed van pas!
Ondertussen vielen zowel de laatste blokjes als de decals op dat mat. Vroeger knipte ik vaak mijn decals gewoon met de hand, maar dit werd nooit super mooi. Tijdens de bouw van de Skate Jumper besloot ik dit uit te besteden en het door een snijplotter te laten doen, iets wat mij heel goed was bevallen en wat ik ook bij dit project weer heb laten doen.



En dit is de tussenstand.




De molen is voorzien van full-color ledverlichting en werkt zoals gehoopt. De complete molen paste helaas, zoals al verwacht, niet op 1 transport. Er zijn 2 extra pakwagens nodig om zowel de rondvloer als het dak te kunnen transporteren. Ook de manier waarop de gondels worden verladen op de middenbouw klopt niet helemaal, maar dit is iets wat ik door de schaal en de gekozen gondelgrootte niet meer wil en kan aanpassen.
Omdat je in het ontwerp altijd dingen over het hoofd ziet of die later in de praktijk toch niet blijken te werken, zijn er nog wat aanpassingen gedaan aan de attractie. Op dit moment wacht ik daarom nu op de laatste onderdelen in de juiste kleuren en voor de pakwagens. De pakwagens worden straks voorzien van een zeil zodat deze netjes afgesloten zitten. Ook zijn de standaard voedingen van LEGO te weinig om de volle potentie uit de attractie te halen. Door de kracht en wrijving in het systeem krijg ik steeds te maken met voltage drops, waardoor dingen die geprogrammeerd zijn anders uitpakken dan van tevoren bedacht. De molen werkt nu op 10 volt 0,7 ampère en dat wordt 10 volt 2 ampère.
Een uitgebreiden draai video en opbouw reportage komt na het afronden van dit project online. En dan kan dit project na 6 jaar worden afgerond. En kan ik aan Peter bevestigen: het is met hier en daar een klein beetje vals spelen mogelijk om een LEGO Fun Factory te bouwen. Bedankt voor het vonkje dat je me 6 jaar geleden gaf. Ik heb van dit project ontzettend veel geleerd op naar de volgende !