Moggel!
Ik liep wat achter met het plaatsen van de reportages. Dus excuses voor de mensen die graag een reportage van een nog draaiende kermis willen zien.
Alle drie de onderstaande kermissen zijn inmiddels al afgelopen, maar ik had simpelweg geen tijd ze eerder te plaatsen.
Enfin, genoeg daarover. Terug naar waar het om gaat, namelijk kermis!
Vorige week zaterdag heb ik besloten om na een verjaardag nog even door te reizen naar Osnabrück voor de voorjaarskermis aldaar.
Eigenlijk staan beide edities in Osnabrück al een tijdje op het programma, maar niet vanwege het fantastische aanbod, maar meer omdat het lekker makkelijk te bereiken is vanaf Almelo met mijn Deutschlandticket.
Deze editie is eigenlijk dan ook helemaal niet zo goed, want naast de zogenaamde “stamgasten”, staat er bij deze voorjaarseditie niet heel veel bijzonders, met eigenlijk alleen de Rock & Roll van Deinert, en vooral The Real Shake - tegenwoordig - van Freiwald als echte toppers.
Vorig jaar in het najaar stond er bijvoorbeeld nog de geweldige topspin van Lucka, en de polyp van Stummer. En mijn favoriete polyp uit Duitsland (zoals bekend Der Polyp van Dreßen) heeft er gestaan in 2019.
Kortom, eigenlijk is het vaak een net niet kermis in mijn ogen. En waar ligt dat aan?
Ik kan alleen maar bedenken dat het ligt aan de “stamgasten”. Begrijp me niet verkeerd want zo werkt het Duitse pachtstysteem nou eenmaal volgens mij. Maar elke editie hier heeft drie autoscooters, twee keer een muziekexpress, en een breakdance die eigenlijk ook altijd hetzelfde is.
Haal van die autoscooters er minimaal één af, misschien zelfs wel twee, en schrap een muziek express, en wissel de breakdance elk jaar met een shake, en je kan al veel meer unieke zaken plaatsen.
Dat er dit jaar dan een shake bij staat is dan wel weer tof, maar op zich is het terrein nou ook weer niet groot genoeg om elke editie een breakdance, shake, en verassingen te plaatsen in mijn ogen. Helemaal niet zolang het middenterrein niet meer gebruikt wordt.
Toch mocht dit allemaal de pret niet drukken, niet voor mij, en niet voor de andere mensen tijdens mijn bezoek. Want het was goed druk, en ondergetekende had het prima naaar zijn zin!
De eerste van de twee muziekexpressen. De Power Express van Welte. Goede en snelle muziek express in mijn ogen. Maar het haalt het niet bij wat bijvoorbeeld de show die er vaak gegeven wordt bij de Disco Jet, of de snelheid en de presentatie van de Schlager Express. Nogmaals, goede en snelle Musikexpress, maar dat is het dan ook wel.
Dan mijn nummer 1 shake van Duitsland. Althans, dat zei ik in de vorige serie reportages. Ik was echter de Commander van Hannstein even vergeten om die erbij mee te nemen. Maar toch, als ik dat nu alsnog doe, zou deze The Real Shake onder Blüme alsnog mijn nummer 1 zijn. Tegenwoordig reist ie echter onder Freiwald, wat wellicht de zaken verandert…
En ik ben er nog niet uit. De show van de operator was geweldig. Echt klasse! Maar de ritten zagen er welliswaar goed uit, maar ik heb simpelweg te weinig gezien om er echt een mening over te hebben. Vooralsnog ziet het er goed uit. Laten we hopen dat het zo blijft.
Als funhuis stond er de Chaosfabrik van Meyer. Van buiten lijkt het me een leuk funhuis, maar ik moet hem nog altijd een keer doen.
Opzich ook wel een topper normaal gesproken als er een Huss Takeoff staat. Maar deze variant, gebouwd in 1993, en reizend onder Ruppert is nou niet de beste die er is. Tuurlijk het is en blijft “Huss power <3”, maar bijvoorbeeld de Booster van Ahrend vind ik toch echt wel een tandje beter.
Laten we er maar kort over zijn: Autoscooter nummer 1 van de 3; Speed Drive van Braun.
Spuckschloss, vroeger onder Hansla waar ik hem vooral van kende, reist tegenwoordig onder Bartsch. Ziet er weer goed en fris uit! Ondanks dat ik dit nooit echt een top spookhuis heb gevonden.
Langzaam word het donker, en komt de kermis echt tot leven met zijn fraaie kleuren.
Musikexpress nummer 2, eveneens van Welte, maar dan samen met Noack, welke simpelweg de naam Musik Express draagt. Deze ziet er dan weer een stuk mooier uit als de andere hier in Osnabrück. Over de rit kan ik weinig zeggen, want ik ben eigenlijk zo door gelopen.
