Hallo!
5 reportages dit keer, of eigenlijk 4 en een half, want de laatste reportage is van de kermis in Amersfoort waar ik aankwam toen de kermis al gesloten was, en er al werdt afgebroken. Hier heb ik dan ook slechts enkele foto’s van, omdat ik niemand in de weg wilde lopen.
Maar goed, de andere 4 zijn volledige reportages, met deze eerste van de Sprödental kirmes in Krefeld!
Hier ben ik naar toe gereisd met de opvolger van het vorig jaar verschenen 9 euro ticket; het 49 euro ticket, voor het gemak het Deutschland ticket genoemd.
Het ticket werkt wel net wat anders als zijn voorganger, want het betreft nu een maandelijks abonnement.
Dit houd in dat er maandelijks per SEPA incasso het bedrag van €49 van bankrekening wordt afgeschreven.
Voor mij hield het ook in, dat ik het ticket online niet kon krijgen. Want óf er was storing, óf de site was overbelast.
Je zou het ticket moeten kunnen boeken vanaf half april, zodat het 1 mei in zou gaan, maar wanneer ik het ook probeerde, zelfs om 3 uur ’s nachts was het onmogelijk om hem online, of in de DB navigator app te boeken.
Dus heb ik maar besloten een ticket naar Rheine te boeken, wat wel gewoon online ging overigens, en waar een reisezentrum van de DB zelf, zit. Hier heb ik uiteindelijk het ticket weten te bemachtigen, en vanaf daar ben ik door gereisd naar Krefeld.
Dus na een middelmatig lange treinreis, en een klein stukje met de tram, stapte ik nagenoeg voor de kermis uit, bij de halte Sprödentalplatz. In de eerste instantie lijkt het op een park, maar als je op google maps kijkt, zie je dat het gewoon een vrij terrein is.
Toch gaf deze kermis het gevoel dat je je in een park bevond, wat het gevoel van een park, alleen maar ten goede kwam.
Als eerste kwam ik deze autoscooter van Hartmann tegen. Zelf vond ik het andere exemplaar van Loosen toch net wat mooier.
Vervolgens passeerde ik de Ghost van Burghard. Best een mooi loop spookhuis, helemaal aan de buitenkant!
Een ouderwetse simulator, genaamd live 360 adventure, van Strothenke uit Fürstenau.
En dan de Jules Verne Tower van Goetzke.
Dit vind ik persoonlijk de beste 80 meter starflyer van Duitsland wat ritverloop betreft.
Deze starflyer weet echt wat gas geven is, en dat is echt heerlijk op 80 meter hoogte!
Samen met de Aeronaut, die tegenwoordig bij ons in Nederland reist, is dit ook nog eens een zeer fraai exemplaar!
Dan opnieuw de Exacalibur van Oscar Bruch.
En ik denk dat de vorige keer dat ik hem zag, het een momentopname was geweest, want de ritten zagen er nu een stuk beter uit.
Oke, nog steeds gaat die slechts een paar keer helemaal naar boven, maar voor de rest waren de ritten een stuk langer, en draaiden de gondels ook een stuk meer als dat ze in Aachen deden.
